Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

„Natura nie łamie swych praw”
Leonardo da Vinci

W lecie do lasu trzeba wstać wcześnie. Pobudka 2.45, aby być na wschód słońca. Powitały nas gęsi buszujące w gęstej trawie. Były z młodymi, dlatego nie odleciały, tylko bacznym okiem nas obserwowały. W naszych miejscach ptaków jest pełno, czasem taki ruch w interesie, taki gwar żurawi, gęsi, łabędzi, kaczek. Siadamy i wsłuchujemy się w te dźwięki natury. Naturalnie.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Gdy się podnosimy, nagle słyszę chrumkanie. Okazuje się, że w rowie dookoła stawu utknął mały dzik. Musiał wpaść, gdy z matką i rodzeństwem, nocą, maszerowali obok. Byliśmy czujni, bo matka może być w pobliżu. Nikt jednak na niego tutaj nie czekał, a my zastanawialiśmy się, jak mu pomóc? Był spłoszony. Poszliśmy do końca rowu i znaleźliśmy deski, by zbudować mu kładkę. Młody uciekał przed nami, ale gdy pójdziemy, może skorzysta z szansy?

W trakcie dalszej wędrówki natrafiamy na pluskwiaki równoskrzydłe – wtyki straszyki – które w miłosnej pozie nic sobie z nas nie robią.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Dalej mamy prawdziwą ucztę motyli i ciem. Jest pomarańczowy motyl – rusałka ceik oraz zaskakujący dla nas, motyl na wymarciu, czerwończyk fioletek.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Pojawia się coraz rzadszy w ostatnich latach, pomarańczowy motyl – przeplatka atalia.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Są i ćmy po przejściach – wątlak falistak. Lubię te doskonałe-niedoskonałości, widać zaprawienie w boju.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Całą drogę towarzyszy nam oblaczek granatek. Sporo tu tej atrakcyjnej ćmy, która umila nam widoki.

Autor: Anna Hildebrandt-Mrozek

Moja głowa zaprzątnięta młodym dzikiem – co z nim będzie, czy uda mu się wydostać, co mogliśmy zrobić więcej…? Mam świadomość, że raczej nic i wcale to nie jest łatwe. Natura nie łamie swych praw i trzeba to przyjąć.